viernes, 18 de julio de 2008

CULTURA

¡Cultura! ¡Que grande palabra, que grande concepto, como se nos enche a boca de orgullo e paixón cando falamos de cultura! ¡Que grande engano! ¡Que grande mentira! ¡Que grande escusa para impoñer as espadas e os crucifixos!

-

-
Todo quedou demostrado onte na partida de “Through the Age”, si, “Age”, non “Ages”, porque en realidade só xogamos unha pequena introdución explicativa do funcionamento das tecnoloxías e recursos... pero, o marchito ditador Vintese Isporcen To, impuxo as súas espadas e a súa fanática inquisición relixiosa para sumar sospeitosos puntos de cultura.
-

-
Porque un servidor do pobo, un mecenas da ciencia e do progreso, un defensor das liberdades e do libre pensar, un reflexo avanzado da mellor Grecia Clásica, quedou nun inxustificable último posto. Porque as miñas academias, os meu teatros, as miñas granxas avanzadas ou as miñas minas sindicadas non son rivais para os escuros e tenebrosos templos ou os húmidos e perigosos buratos traballados polos famélicos escravos do Ditador.
-

-
Porque a frase máis repetida foi “¿Perdo comida? Entón antes fíxeno mal.” Pero todo cambiará, cando as nosas civilizacións se abran paso entre o paso dos séculos, na Historia perdurará a fama e o prestixio dos realmente Grandes, deixando para o esquecemento aos múltiples tiranos dos pobos bárbaros.
-
-

11 comentarios:

Anónimo dijo...

Cierto, cierto. Yo hasta tuve pesadillas esta noche con esa marchita planta diabólica(y no estoy mintiendo)

Aún así es lamentable este post, nacido del rencor y de no ser capaz de superar un último lugar muy merecido.

Anónimo dijo...

Joer, para una vez que nuestro querido payaso no nos da un repaso de arriba a abajo, hace un post lleno de odio, rencor y revanchismo.

¿Es este un comportamiento propio de alguien con 12 victorias en el rankor? Mi opinión: no lo creo.

Anónimo dijo...

Si porque es un ser miserable... igual que tu.... tramposos, escoria

Paiaso de Asalto dijo...

Segunda partida ao Through the Ages, esta vez unha partida que xa se pode calificar de tal, con asaltos, espionaxes, tácticas militares, pactos comerciais, terrorismo (lol), e cun corolario físico relativista: "O TEMPO É RELATIVO", que se pode ampliar como "Os sete minutos do meu turno foron bastante máis curtos que os teus sete minutos!"

Sen dúbida, este gran descubrimento físico tivo algún efecto nas maratonianas marcas rexistradas, pois comezouse as 5:30 e rematouse as 12:00 da noite, eso si, parando para a cea, un menú típico da dieta mediterranea e da proxenie: pizzas conxeladas, galletas e chocolate. ¡Gordos!

Salientar a vitoria do Elemental de Moco, que se distancia dos seus perseguidores no Rancor. Vitoria traballada dende un principio cunha grande escapada en solitario (cual ciclista dopado), acadando diferencias de ata 30 puntos, e non evitando ese mesmo feito os seus continuos choros "vou perder" "que mal xoguei" "ahí vides"... etc, etc e moitos etcs.

Pero non ía mal encamiñada, ao final as diferenzas foron mínimas, quedando en último lugar o Marchito Esta-partida-ten-que-valer-porque-seguro-que-gaño.

Sei que é un caso perdido, pero para xogar a estes xogos máis complexos (TI3, TtA, Civi, parchís, etc) deberían lerse as regras todos os participantes. ¡Vagos!

Un bico para todos. Agardo con anxiedade a terceira, onde tamén agardo todos sexades máis rápidos nos vosos turnos!

Planta en un tiesto dijo...

Si señor, una gran partida. Solo apuntar que bajo ningún concepto tenía yo claro que iba a ganar, pero si que estaba dispuesto a plantar (lol) cara, al contrario que si jugasemos al Caylus (juego insulso donde los haya).

Enhorabuena al moco, cuya escapada inicial gracias al amigo homero, a alguna maravilla y a los templos, hizo que por mucho que lo intentasemos los demás no pudiesemos alcanzarlo.

El paiaso se mantuvo muy regular durante toda la partida, e hizo una brillante ultima parte, al igual que la suegra, con un muy buen sprint final, apostando por las colonias y otras cosas que ya no recuerdo.

En cuanto a mi, decir que hice un muy comienzo de partida (eso me lo parece), pero no supe administrar los recursos habilmente sobre la mitad del juego, con lo que mi expansión se vió frustada de raiz (lol). Si a eso le añadimos que mis embestidas militares fueron TODAS frustadas por defensas (creo que tuve 4) pues peor aun.

Espero impaciente la proxima, o si quereis al Twilight, que también es buen juego (no como el Caylus).

Anónimo dijo...

Buhh! Viva o Caylus! A túa incapaciade para xogar resulta molesta! (e agora afogaste pouco a pouco coa tráquea aplastada)

Anónimo dijo...

me dais asco todos... especialmente la planta rencorosa, con quien ya tuve encontronazos en munchkin y que, una vez más, aliado con el moco rojo,no tienen más objetivo que atacarme, insultarme ...

Pero no me importa. Yo seguiré con mi camino recto y respetuoso sin hacer mucho caso de esta gentuza con preferencias personales.

Anónimo dijo...

Si no fuera porque es la suegra, hasta diría que mi inocente (y justificado) comentario de ayer noche la ofendió.

Anónimo dijo...

La verdad es que el amigo de la planta,Homer, mola, si no llega a ser por él seguro que hubiese quedado en último lugar (buaaahhh....), pero gracias GUAAEEEPOOOOSSS! por las felicitaciones; para la siguiente partida prometo leerme las reglas.

Así mismo he de decir que no dejan de enternecerme los comentarios de la suegra, poooobrecito, snif, no dan ganas de invitarlo a un caldo caliente?....NOOO! Por más que lo intentes, el papel de víctima no te queda bien así que me alegro de que tengas pensado seguir con tu "camino recto y repetuoso" ya que eso es la garantía de la continuidad de los conflictos personales, que son los que mantienen vivo este blog.
He dicho.

Anónimo dijo...

zzzzzzzzzZZZZZZZZZZZZZZ

Anónimo dijo...

¿Eso es todo lo que puedes decir para tocar las bowlings? ¿"zzzZZZ"? ¡que triste!